Rede van Texel, ergens in 1628 (sorry, ik ben de tel kwijt)
Lief Rattenboutje,
Eindelijk ben ik dan in Holland! Tjongejonge wat een reis was dat, zeg! Het is maar goed dat Snuf en Snuitje geen idee hadden waar ze aan begonnen toen ze hier naartoe emigreerden. En dan te bedenken dat ik nog maar halverwege ben en straks weer terug moet naar Indië! We hebben onderweg storm gehad, windstilte, kou, hitte en alles er tussenin. Het schip is zelfs aangevallen door piraten! En als je denkt dat je alles hebt gehad, krijg je nog een kanaalrat op de koop toe, bijna iedereen werd zeeziek!
Toch was het heus niet allemaal kommer en kwel onderweg. Weet je nog, die nacht voordat ik vertrok? Toen heb jij toch zo naar gedroomd, dat het schip waarop ik meeging zou vergaan? Nou, daar hoef je echt niet bang voor te zijn, hoor sayang! Die zeelui weten echt wel wat ze doen, en het schip is zo stevig gebouwd, dat gaat echt niet zomaar naar de kelder.
Over het schip gesproken, ik had aan boord een mooi plekje. Dat koebrugdek is echt ideaal! Heel laag en amper geventileerd dus het is er lekker knus om gezellig bij elkaar te kruipen. Ik heb er een heleboel nieuwe vriendjes en vriendinnetjes ontmoet, en ze willen jou allemaal ook leren kennen. Ik mag wel zeggen dat we ons kostelijk hebben vermaakt! We hadden iedere dag wel iets te vieren en dat werd steevast één grote smulpartij met al die restjes en kruimels van de meest exotische specerijen die overal verspreid lagen. Bij deze krijg je alvast de hartelijke snuffelgroetjes van allemaal.
Zoals beloofd stuur ik deze brief met de voorjaarsvloot mee zodat je weet dat ik de heenreis tenminste heb overleefd. Ik zal proberen met de najaarsvloot terug naar huis te komen voor de familiereünie, mèt je zus en zwager. Jammer genoeg kan het niet eerder, want het zal nog wel even duren voordat ik Snuf en Snuitje heb gevonden. Vorige week hebben de Spanjaarden hier voor Texel een schip in de lucht laten vliegen. Door rondvliegende brandende wrakstukken is de molen waar Snuf en Snuitje hun nest hadden, helemaal afgebrand! Ze zijn nog zoek maar maak je niet ongerust: ze kunnen niet van het eiland af, want ze houden net zomin van zwemmen als jij en ik.
Ze zeggen dat er voor de najaarsvloot een nieuw retourschip is gebouwd, de Batavia heet dat ding geloof ik. Het schijnt een heel groot schip te zijn, dat lijkt me wel zo veilig. We moeten bij het opstappen wel snel zijn want er zijn een heleboel ratten die dolgraag met dat schip mee willen. Mensen trouwens ook dus dat wordt een hele drukte aan boord. Natuurlijk haalt lang niet iedereen de overkant dus er komt vanzelf wel wat meer leefruimte, maar het is toch de vraag of je een goed plekje hebt, zelfs voor een rat.
Vergeef me dus alsjeblieft, lief Rattenboutje van me, dat je me voorlopig niet kunt besnuffelen. Ik beloof je: als ik terug ben in Indië blijf ik lekker thuis bij jou in ons eigen holletje in het pakhuis.
Ik heb in die boerenschuren hier voorlopig eten genoeg dus maak je maar geen zorgen. Ik moet alleen uitkijken dat ik me niet teveel met de mensen ga bemoeien, er zitten zulke rare snuiters tussen! Sommigen zeggen zelfs dat wij zwarte ratten een of andere enge ziekte veroorzaken! Ja, je lacht er misschien om, maar ze menen het serieus! Volgens mij is het lariekoek maar ik neem toch liever het zekere voor het onzekere. Dat rattenkruid schijnt zó smerig te zijn, dat wil je niet weten! Mijn slapie aan boord wist er heel wat over te vertellen. Hij was als chirurgijn afgestudeerd aan de universiteit van Rattendam. Hij heeft me vooral gewaarschuwd voor kruisbladige wolfsmelk. Ik weet niet of het ook in Indië groeit, vraag het maar eens na bij de dokter. Je proeft er niks verkeerds aan, maar later krijg je heel erge buikpijn. Dus niet aan knagen hoor, en buiten bereik van de kinderen houden!
Lief Rattenboutje, hier laat ik het bij want ik ga gauw op zoek naar het geurspoor van Snuf en Snuitje. Maak je niet ongerust, we komen echt zo snel mogelijk naar huis. Geef je de kids een dikke snuffel van papa? (Hoeveel hebben we er ondertussen?)
Heel veel liefs van je Careltje
Waar mijn pen ligt, ben ik thuis 