Kerkbezoek

Het verbaasde gezicht van de kerk sprak me aan
om met glas in lood in mijn schoenen naar binnen te gaan.
Wat zocht ik er? Inspiratie misschien?
Verwachtte ik een oude vriend weer te zien?

Er hing nog die koele kerkbankenlucht,
constateerde ik met een nostalgische zucht.
Na deze eerste nieuwsgierige stap
vond ik zelfs verdieping, bovenaan de trap.

Net toen ik weer naar buiten wilde gaan,
kwam er een dagpauwoogvlinder aan.
Hij fladderde even rond in het portaal
maar waagde zich niet verder in de kerkzaal.

Nazomerlicht trok hem gauw weer naar buiten
voordat men de deur van de kerk ging sluiten.
Hij vond dat hij genoeg gezien had
en vloog weer verder door de stad.

Het beeld van die vlinder is me bijgebleven:
een engeltje uit de natuur, vol van leven.
Veel kerken zijn op sterven na dood,
maar er is meer dan hout, stenen en glas in lood.

*