Het havenhoofd dirigeert de branding
in maatstrepen langs hardhouten notenbalken
sluisdeuren sluiten een gebroken akkoord
tussen springvloed en windkracht negen
Trossen spannen zich snaarstrak
in het vibrato tussen wal en schip
loopplanken volgen naadloos het crescendo
en diminuendo van het getij
Masten, ra’s, gaffels, kluiverbomen
staan als orgelpijpen in het gelid
strak geordend volgens het register
in het verlaten havenmeesterkantoor
Vaantjes, vlaggen, wimpels, geusjes
zingen een trillend meerstemmig lied
in een oorverdovend fortissimo
van volmaakte polyritmiek
Geen schip waagt zich nu buitengaats
maar ik ben uren zoet in de haven
want mijn drijvende steiger is een toets
van een machtig schippersklavier!
*
Prachtig gedicht Peter, ja het hoort er zeker bij
LikeGeliked door 1 persoon
Dit gedicht past er zeker bij Peter. Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtig gedicht, de Storm als instrument. ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Je voelt ’t in dit gedicht. Het sleept je mee… en daar sta je dan. Op dat havenhoofd in die loeiende storm…. Meesterlijk.
LikeGeliked door 1 persoon