Waddenavond

*

windrimpelend blauw
legt het wad zich te rusten
in de nazomer

de zon zet nog eens
alles in lichterlaaie
als een laatste groet

het licht wordt zwakker
en het laatste restje vloed
valt fluisterend stil

zeemeeuwen landen
op de mastkloot van de tjalk
zeil half opgedoekt

op de brede boeg
gloeit de laatste spiegeling
van een hete dag

het havenhoofd zucht
naar de zwoel blozende zon
in doorkijkgewaad

deining in de nacht
het rode licht van een boei
knipoogt buitengaats

*